donderdag 17 maart 2016

gedicht: Lieveveersrups - bij werk van Fransien Bal




ik krom
ik buig
ik strek
ik kruip
 
ik kom
en zoek
een plek
voor mijn
cocon
een kuip
een boog
een gat
 
ik krom
ik buig
ik strek
ik kruip
 
ik kom
en juich
een lek
in 't dek
bij jou
in de luchtballon
 
nog even
en dan
 
dan ben ik een
 
lieveveersvlinder



dinsdag 15 maart 2016

gedicht: Drijf In De Rivier - bij werk van Fransien Bal




je ziet me
niet
 
voelt me
hoort me
niet
 
 
ik ga langzaam
hoef niet
wil niet snel
 
 
soms
 
waai ik mee met de wind
spoel door de straatput
drijf in de rivier
klim op de kant
 
wandel door
 
je tuin
je huis
je slaapkamer
 
over het plafond
je droom in
 
strijk ik met mijn lieveveer
knipper jij met je wimpers
 
en slaapt verder



vrijdag 12 februari 2016

Hongertocht 1945 vs Fietstocht 2016 -dag 3


Dag 3 – 25 januari 1945

* Barneveld * -7 tot -5 gr C.* 66 km fiets, vele malen gevallen, 11 km op kolenwagen en lopen * lunch: soep, avondeten: brood en warm eten * bij familie schoonzus in Hasselt *





 Dag 3 – 12 februari 2016

* Vleuten * -1 tot 6 gr C. * 53 km fietsen over asfalt * chocolade notenbrokken, broodjes met kaas en vleeswaren, vers sinaaappelsap, gekookt ei, banaan boterhammen met roomboter + kaas en notenpasta, droge worst met rozemarijn van Brandt & Levie, gedroogde mango, vele kopjes thee, granolareep, pure chocolade met zeezout, gegrilde dorade met cherry tomaatjes en aardappelpuree, frietjes en salade * Barneveld bij Daniëlle (VoF adres) *


Het wapen van Zeist


Om twaalf uur 's middags zwaai ik de deur van Het wapen van Zeist open en zes mannen aan de bar kijken nieuwsgierig op van hun bierflesjes. 'Goedenmiddag', groet ik de barvrouw en heren. Ik neem plaats aan tafel, bestel thee en buig me over mijn kaart. Het gesprek zet zich voort.
'Dus hij heb dat mes open en probeert het weer dicht te krijgen. Staat op zijn dooie gemak met dat palletje te pielen midden in de showroom van IKEA. Doe dat mes weg gek!, zeg ik. Straks heb je de wouten op je dak.'
'Ja, ik hoop het nooit te gebruiken maar ik heb er ook een naast mijn bed liggen. Je moet je eigen toch kunnen verdedigen.'
'Ik had altijd zo'n busje traangas op de zaak, was verstandig vond de politieagent die dat zag.'
'Nou, dan had je een goeie , want je hebt er bij... Als ze moeilijk willen doen.'
'Weet je wel dat je een garage vol verboden wapens hebt?, zei een vriend tegen ons. Dus ik zeg hem: ruim die zooi nou op. Als de wouten komen, ben je zuur. Dus hij die spullen in dekens in de kofferbak van de auto om ze daarzo in het bos te dumpen. Wat denk je, een half jaar later vind ik die hele klerezooi nog achterin de auto. Vergeten, zei ie. Hebben we een half jaar met die verboden mikmak rond gereden. Gek! zei ik, als we aangehouden waren voor een controle en ze hadden het gevonden.'
Er volgt een relaas over palletjes van wapens, waarna het lokale nieuws over de breedbeeldtelevisie schalt: tegen een verkrachter is zestien jaar geëist.
'Daar is maar één remedie voor: zijn ballen eraf', zegt de grootste man met baard en houthakkershemd.
De rest knikt instemmend.
'Sorry, mag ik er even langs? Ik wurm me tussen hen en de bar door naar de wc. Als ik verder fiets krijg ik een sms van Helga: 'Nog interessante mensen ontmoet en boeiende gesprekken gehad?'


Later fiets ik langs een boerderijwinkel met deze gekukkigmakers....















 


donderdag 11 februari 2016

Hongertocht 1945 vs Fietstocht 2016 - dag 2


Dag 2 – 24 januari 1945

* Utrecht * -9 tot -3 gr C. en bar koud * 48 km fietsen en vallen. We zagen sterretjes van de sneeuw *  eieren voor Fl.1,-. 's Avonds en 's morgens brood. In Barneveld aangekomen eerst naar Wim Roelofsen. Het huilen stond ons nader dan het lachen. Geen kans om één en ander te krijgen. * bij van Tuijl geslapen in Barneveld *


 

Dag 2 – 11 februari 2016

* Cappele a/d IJssel  *  -1 tot 8 gr C. en zonnig * 43 km fietsen * chocolade, biologische yoghurt met havermout, lijnzaad, walnoten, peer, kiwi, geroosterde kokosvlokken en zuurdesembrood voor onderweg met notenpasta en roomboter en kaas (alles bio), frambozen- blauwebessen- chocolade cheesecake met wilde bessenthee, koffiechocolade-reep , mosterdsoep, Stout, broodje hamburger met groenteschotel bij nicht Helga en haar gezin * Ad en Tiny '(VoF adres) in Vleuten *





 
 

 

woensdag 10 februari 2016

Hongertocht 1945 versus fietstocht 2016 -dag 1


Dag 1 – 23 januari 1945

* Rotterdam * -8 tot -1 gr C.& sneeuw * 55 km fiets, 1x lekke band * boterham uit vuistje en 2 koppen soep * damespension aan de Oude Gracht te Utrecht *





Dag 1 – 10 februari 2016

* Dongen * 2 tot 8 gr C.& motregen * trein en 20 km fiets * boterhammen, chocola, goulash, kwark, frambozenjam en geroosterde kokosvlokken * logeerkamer tante Joke en oom Frans in Cappelle aan den IJssel *

Mijn besluit om de hongertocht van (oud)tantes Mien en Marie na te fietsen is zo gemaakt. Erik, mijn prins met de witte fiat, komt me redden als het nodig is, op het werk zijn alle dagen zo geruild. Onderweg ben ik welkom bij familie en 'Vrienden op de Fiets'  -adressen (VoF adres). En het belangrijkste: het is geen oorlog en ik heb geen honger.

Opa:

Ah, dus zo reis je tegenwoordig met de fiets in de trein. Die jongen heeft een plat boekje vast met zwarte leren omslag, zou dat de bijbel van tegenwoordig zijn? Hij leest het heel geconcentreerd, maar wat zit hij toch met zijn vinger over de pagina te vegen en waarom slaat hij die bladzijde niet om? Veel mensen hebben draadjes die van hun boekje naar hun oren gaan. Ik vind het maar vreemd hoor. En waar zijn die asbakken in de trein gebeleven en hoezo mag ik hier mijn pijp niet opsteken?!  Trouwens, wat maken die dingen weinig herrie en wat gaat ie toch hard.



Oudtantes:

Oh kijk, ze stapt uit in Rotterdam en fietst naar ons ouderlijk huis. Ojee, geen stadskind, overdonderd door het drukke verkeer en ze vergeet op de straatnamen op haar briefje te letten. Je had HIER rechts gemoeten! Nou ja, ze zal het wel vinden hoor.

Och kijk, ze heeft het in de gaten en fietst zo op onze oude kerk af. Nu weet ze het weer. Ja, daar is ze: 1e Pijnackerstraat 110. Hup foto maken en meteen weer door, zo doen ze dat tegenwoordig. Niet even voelen aan de stenen waar wij ook aan zaten, niet even aanbellen om te vragen of ze naar binnen mag. Ze heeft dan misschien geen smartphone, maar verder behoort ze net zo goed tot de snelle generatie.