foto's water & wolken

foto's water en wolken

beeldgedicht foto mist

mistige stilte

wuftige witte

donzige dofte

omsluiert mij

tot

spattende spetters

stijgende gans

kwaterende watervogels

twinkelend weerklinken

als

geënsceneerd geluidfragment

 

beeldgedicht: Idoine van Bernard Frize (De Pont)

 

vlakken pastel waar fijne lijnen

 

zwichten      zoete        streep     stroperig     geur

in            dromen       na         gelijk        na

zachte        wachtend     streek     wijn          kleur

hoeken        wijken                  in          
                             
                                            kristal

vermengd als in een verfijnde curry

 

 

foto's: en wat zeg je dan? Dankjewel mooie koe

foto's water

 

column: Zuurdesembrooddebacle

Ik had het natuurlijk al kunnen weten toen ik die getallen zag. Getallen en ik zijn geen valide variabelen. En die getallen luisteren ook nog eens pietje precies en beïnvloeden elkaar. Hogere natuurkunde zeg maar. Het is dat ze in Einsteins tijd allang brood aten, anders had hij het zeker te weten uitgevonden. Het was overigens een Egyptische slaaf die 1.500 jaar voor Christus bij toeval zuurdesem ontdekte. Hij moffelde deeg van de dag ervoor, niet opgeruimd en inmiddels zuur geworden, bij het nieuwe deeg. Resultaat: een verbluffend luchtig brood en vele complimenten.  

Ik ging de uitdaging aan: zelf zuurdesembrood bakken. Want wat is er nou lekkerder dan de geur van versgebakken brood? Die knapperige krakende korst, het lauwwarme luchtige deeg waar koude gezouten roomboter langzaam op smelt. En ach, die getallen. Het zou vast wel meevallen. Zuurdesem maken neemt tenslotte ruim een week in beslag. Alle tijd om het recept als een soort mantra te herlezen. Op een zekere dag moest er ¾  zuurdesem uit en ik las tot ¾. Fatale fout nummer 1. De dag voor het bakken bedacht ik dat zuurdesem op kamertemperatuur vast beter zou zijn en haalde hem uit zijn vertrouwde koelkast. Fatale fout 2.  Denk ik, zuurdesem schijnt namelijk niet zo van temperatuurwisselingen te houden. Nou ja, en toen stapelden de fatale fouten zich tijdens het bakproces op: het water moest precies 22 graden zijn (doe dat maar eens zonder thermometer), het zuurdesem was plots veel dunner dus ik besloot minder water te gebruiken, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ach al dat gelul over exacte temperaturen en eenheden. Ik besloot de eerste intuïtieve broodbakker te worden. Een glansrijke toekomst als broodfluisteraar was voor mij weggelegd.

Ik vermaakte me prima, alsof ik op de kleuterschool met de zandtafel en de watertafel tegelijk mocht spelen. Alles mengen met je handen, ondergrond besmeren met olie, bestuiven met bloem, deeg kneden, vouwen, doekje erover en laten rusten, weer deeg kneden, vouwen, doekje erover. Lekker trutten. Maar toen lieten de fatale fouten zich onherroepelijk gelden. Mierenneukers. Het deeg moest rijzen en dat deed het dus niet. Om 22:00 uur besloot ik er maar beslag van te maken.  Bakpoeder, melk, ei, kaneel, rozijnen, abrikoos, bruine suiker erdoor en dat op hoop van zegen in een taartblik en hup de oven in. Resultaat: een broodtaart waar hard geworden stopverf nog luchtig bij is. Ach, kijk zelf maar en zoek de overeenkomsten.

foto ijs & blad

foto's: MAS Antwerpen

 

 

 

 

 

blogbericht: Blauwdruk van het leven

Vannacht droomde ik dat iedereen bij geboorte een blauwdruk meekrijgt. En dat het de kunst in het leven is om je activiteiten zoveel mogelijk te laten samenvallen met jouw blauwdruk.

Een blauw schaaltje met bloem (dat ik nu overigens dagelijks gebruik om zuurdesem te maken, dus enige toekomstvoorspellende waarde acht ik zo goed als nihil) stond in die droom symbool voor mijn blauwdruk. Een minischilderij, inclusief bloem, prijkt dan nu ook tussen de familiefoto’s aan de wand in de gang. Opdat ik niet vergeet ;-)

blogbericht: Anish Kapoor in De Pont

Suppoost: opzij, opzij, opzij, maak plaats, maak plaats, maak plaats

Wij: We moeten rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan

Suppoost: U moet 1 meter afstand houden!

Tja, en dat is moeilijk bij het werk van Anish Kapoor. Heel. Erg. Moeilijk. De geometrische vormen, sommigen gekleurd met puur pigment, spelen optische spelletjes met je brein. Dat roept gewoon om aanraking en onderzoek. Maar ook zijn blinkende sculpturen, al dan niet voorzien van betoverende metallic lak, nodigen uit tot spelen. Je wil er spontaan in of op kruipen, eropaf sluipen of er heel hard omheen rennen. Ik wel in ieder geval. Opzij, opzij, opzij!

 

 

 

citaat: Haruki Murakami

gedicht: als dan

als als daar is

is als reeds was

als was in ons brein

dat nu ooit als was

 

als dan daar ook zou zijn...

maar meestal is ik er nog

en blijft dan gelijk nu

maar dan een beetje anders

 

 

 

recept: In wijn gestoofde witte kool

Soms experimenteert een mens wat. Soms pakt dat goed uit. Zoals nu. Een stoer en verwarmend koolgerecht dat tegelijkertijd fluweelzacht, friszoet en verfijnd is. Kan dat dan met kool? Ja, dat kan. Dus, wat te hebben en te doen:

Hebben

• ½ biologische witte kool, buitenste bladeren verwijderd, geschaafd of fijn gesneden
• klont bio-roomboter
• 2 a 3 scheuten milde olijfolie
• 1 biologische runderbouillontablet (voor ½ liter)
• 6-8 ijsklonten witte wijn (restjes wijn in ijsblokjes invriezen)
• 75- 100 ml Kaapse vruchtenazijn (fair trade original)
• 2 gedroogde biologische vijgen in plakjes gesneden
• flinke theelepel Dijon mosterd
• grove 4-seizoenenpeper (hele korrels stampen in de vijzel, de verdwaalde roze korrels en het verschil in grootte veroorzaken onverwachte smaakexplosies)

 

Doen

1. Smelt de boter in de pan

2. Kool erbij (biologisch dus slechts buitenste blad eraf, niet wassen, geen aanhangend

    water)

3. Olijfolie erover

4. Verkruimel het runderbouillontablet

5. Wijn (ijsblokjes) +

6. Kaapse vruchtenwijnazijn +

7. Plakjes vijg +(deze smelten gaandeweg, je ziet straks niets meer van de mooie plakjes,  

    maar de vijgenpitjes geven een verrukkelijk zoet aroma)

8. Klodder Dijonmosterd toevoegen en alles door elkaar husselen

9. Uurtje stoven op laag vuur, wel af en toe roeren natuurlijk

10. Seizoenenpeper erbij 

11. Bon apetite!