huisgenoot 2014

hij heeft het rijk alleen van vrijdag tot maandagavond

niet dat ik er iets van zie

maar toen ik weg was -

de gordijnen gesloten waren

en alle deuren open -

is hij vast

in iedere kamer

in iedere hoek

geweest

tot ik thuiskom

de deuren dicht doe

en weer open

de gordijnen open

de muziek aan

spullen verplaats

spullen neerkwak

mezelf verplaats

in iedere kamer

niet in iedere hoek

maar toch

wel in iedere kamer

geërgerd schiet hij langs me heen

de keuken in

dan rent hij naar de logeerkamer

– waar geen bed staat maar wel drie kasten

en een ezel –

waar hij zich verstopt

achter een kast

zenuwlijer

ik doe de deur achter hem dicht

en nu

steeds als ik de logeerkamer inloop

heb ik het gevoel

dat ik zijn kamer binnenkom

dat ik hem stoor

want wie zegt

dat deze kamers

tussen deze stenen

mij toebehoren

omdat ik en een meneer

toevallig ooit op een dag

op een blaadje papier

een krabbel hebben gezet

huisgenoot 2000

etage voor twee

de douche in de keuken

naast het gasfornuis

als het hard regent

staat er een pan met een spons

in mijn slaapkamer

doordeweek geen bier

daarvan worden we te dik

witte wijn kan wel

als ik binnen kom

en de trap oploop, hoort zij

hoe ik me dan voel

ze laat me alleen

of komt met bier naar mijn kamer

soms ook doordeweek

nood breekt wet vindt ze

ze is een wijze vriendin

ik heb best vaak nood

huisgenoten 1997

Mijn kamer is dertig vierkante meter en heeft een bordeauxrode houten vloer en warm gele gordijnen.

De postbode woont op mijn verdieping, hij sorteert dagelijks alle post in de grote hal, - waar vroeger nog geen hal was maar een doorgang voor de paardenkoets naar de binnenplaats, waar nu geen binnenplaats is maar een brandnetelveld en zes open garages, waar een zwerver slaapt die me groet als ik ’s ochtends mijn fiets pak en die me in de stadsbus een slok uit zijn fles aanbiedt– de postbode noemt mij jonge deerne. De postbode heeft halverwege de eerste en de tweede verdieping een wc. Soms haalt hij het maar vaker niet, dan valt er een drol uit zijn broekspijp op de trap.

Naast mij woont een andere bejaarde man die natte zoenen op je wang geeft met oud en nieuw en alle andere gelegenheden waarbij zoenen geoorloofd is. Hij leert me dat ik niet alle aardappeltjes een voor een met een vork hoef om te draaien als ik ze bak. We geven een feest, halen balen stro in huis en doen de peukentest: een brandend exemplaar in de strobaal dooft direct door zuurstofgebrek. Dus het kan wel vinden wij. Hij vind het gevaarlijk. Jaren later wordt hij gepakt voor pedofilie. Ik vond hem nooit gevaarlijk

Op een dag ligt de postbode in de wc, voorover gevallen met zijn hoofd klem tussen de muur en de pot. Er wordt naar mijn bejaarde buurman geroepen: ‘Bel 112! De postbode ligt dood in de wc!’ De bejaarde buurman ontdekt ’s avonds dat het zijn buurman betreft en niet een medewerker van de PTT.

Vanuit mijn hoogslaper kijk ik uit op de kerkklok, het houtwerk is bordeauxrood en de lampjes zijn ’s avonds net zo geel als mijn gordijnen.