Mijn eerste
reactie: kom nou, dat maakt een mens wel erg kwetsbaar en beïnvloedbaar. En al
voel ik me regelmatig een roerloos vlot op open zee, ik geloof toch graag dat
ik autonoom, authentiek en identiteitvast ben. Identiteit is toch wie je in
wezen bent? Kijk, Van Dale zegt het ook: ‘iemands eigenschappen; aard, inborst.’
Wanneer je onvoldoende naar je eigen aard leeft, dan belandt je vroeg of laat in een
identiteitscrisis. En als je daarin belandt, ik spreek uit ervaring, dan is de
vraag die je je moet stellen: wie ben ik? En niet: wat vindt die ander dat ik
ben.
Ik denk dat
wanneer jij leeft naar je aard en je mensen om je heen vindt die je verbinden
met wat jou op het lijf geschreven is, dat je dan kan zijn wie je in wezen bent.
